Keerpunt naar het Zuiden

Cape Tribulation
Na een rit van 4 uur was ik in Cairns. Dit wordt vaak genoemd als meest Noordelijke punt van een rondreis aan de Oostkust van Australië. Het is echter mogelijk om nog 3 uur Noordelijker te rijden naar Cape Tribulation. Ik verbleef op de laatste plek die via de verharde weg is te bereiken. Slechts meters verder gaat de weg verder als gravelweg. De route er naartoe is al mooi langs de kust. Met een pontje steek je de Daintree rivier over. Aan de overkant is de weg smal en bochtig en ben je ineens in een regenwoud. Bij een 1e viewpoint heb je direct een mooi uitzicht en zie je de monding van de Daintree rivier. Ook heb ik 2 aangelegde paden van ruim een kilometer door het regenwoud gelopen. Vooral een deel door de mangrove vond ik erg mooi. Het bijzondere is dat je van het regenwoud zo het strand op loopt. Het regenwoud behoort tot het Daintree National Park en bij de kust gaat het over in The Great Barrier Reef. 2 nationale parken die middels een strand aan elkaar grenzen. Ook waar ik verbleef lag aan het strand. Zwemmen is niet aan te raden door de eerder genoemde kwallen, maar ook zoutwaterkrokodillen leven in dit gebied en daar wil je niet bij in het water belanden.

Mount Sorrow 
Een kilometer vanaf waar ii verbleef begon een mooie wandeling naar Mount Sorrow. De wandeling is 3,5 kilometer tot aan een uitkijkpunt, die ligt bovendien ruim 600 meter hoger. In combinatie met het vochtige 30+ weer, was het een pittige wandeling. De 1e kilometer is meteen steil. De 2e kilometer gaat wat meer op en af, hierdoor zijn er wel meer klimmeters dan de 600 meter stijging. Vooral de 3e kilometer is héél erg steil. Bij een deel zijn er touwen voor extra grip. Na 3 kilometer is het iets vlakker met nog een steil einde. Na ruim 2 uur klimmen was ik bij het 1e uitkijkpunt. Ik heb snel een paar foto’s gemaakt omdat het met wolken dicht aan het trekken was. Er was ook een beetje regen gevallen en daar waren wat bloedzuigers op af gekomen. Deze heb ik eerst verwijderd van sokken en schoenen. Mijn wandelsokken hadden ze wel goed van mijn huid af weten te houden gelukkig. Van de dame bij de receptie van mijn accommodatie had ik begrepen dat er nog een 2e uitkijkpunt is een kwartiertje verderop. Dit deel was een lastig pad, maar na een kwartier stond ik bij het 2e uitkijkpunt. Hier had je een vrijer uitzicht, wat voor een mooier plaatje zorgde. Het uitzicht op het regenwoud is erg mooi. Ook kijk je over verschillende riffen die tot The Great Barrier Reef behoren. Ik was erg blij met de tip van dit uitkijkpunt. Zonder voorkennis was ik hier niet naartoe gelopen. Ik heb hier heerlijk 2 uurtjes van het uitzicht genoten zonder hier verder iemand te zien. Een drone in de lucht kwam waarschijnlijk  van het 1e uitkijkpunt.  Het zicht veranderde steeds door wolken die overtrokken, maar het uitzicht was grotendeels mooi en ik vond het een heerlijke plek in de natuur om lekker even te zitten. Na een afdaling die net zo lang duurde als de klim kwam ik voldaan weer terug bij de auto.

Zoektocht naar zoutwaterkrokodillen
Met een bootje zijn we een uur lang over een kreek gevaren waar (als je geluk hebt) krokodillen te zien zijn. Op de eerdere trips die dag hadden ze onder andere een 4 meter lang mannetje en een 2,5 meter lang vrouwtje gevonden. Helaas hadden wij minder geluk, en zagen we geen krokodillen tijdens de boottocht. Door de warmte zijn ze waarschijnlijk weer gaan zwemmen. Mannetjes schijnen overdag enorme afstanden af te leggen, maar kunnen zomaar opduiken in de kreek of op een van de stranden. Het was wel een mooi boottochtje door een mangrove, maar helaas geen krokodillen. Misschien kwam het door de krokodillenburger die ik de avond ervoor had gegeten dat ze uit de buurt bleven. Die smaakte trouwens wel lekker, het smaakt niet als kip zoals ik weleens hoorde maar als krokodil.

Great Barrier Reef
Na het behalen van mijn duikbrevet was het tijd om weer eens te gaan duiken. En laat Cairns daar nu de perfecte bestemming voor zijn. Vanaf hier ben je in een uurtje varen namelijk midden op The Great Barrier Reef.
Ik ben heel blij dat ik mijn duikbrevet in Curaçao heb gehaald, want het duiken was echt super. In totaal heb ik op 3 verschillende plekken op het rif gedoken. In totaal heb ik 2 uur onderwater doorgebracht.  En daar was het echt prachtig. Ik heb allerlei soorten koralen gezien in vele kleuren en vele kleurrijke en bijzondere vissen. Ik heb een rifhaai gezien die voor mensen ongevaarlijk is. Er was een groene schildpad op de bodem aan het eten. Ook een aantal pijlstaartroggen waren er te vinden. Verder zijn we door een soort van tunnel heen gedoken. Hier was het vooral opletten om het koraal niet te raken. Het was in het begin zeker weer even wennen om te duiken, maar al snel had ik de smaak weer te pakken. Het voelde een beetje als de 1e keer autorijden na het behalen van het rijbewijs. Maar het is denk ik net als met fietsen, verleren zul je duiken niet. Tijdens het vervolg van mijn reis heb ik nog een aantal plekken op het oog om de prachtige onderwaterwereld verder te ontdekken.

Bram(ston) Beach
Van Cairns ben ik weer teruggereden naar Townsville. Onderweg heb ik nog een stop gemaakt bij een strand met een grotendeels prachtige naam Bramston Beach. Op de heenweg had ik eigenlijk geen tijd om er te stoppen, maar dit bijzondere strand kon ik nu niet zomaar overslaan. Het is een half uurtje van de hoofdweg af, maar nu had ik wel genoeg tijd. Het bleek nog een heel mooi strand te zijn ook. Het zand was een beetje goudkleurig zoals eerder in het Abel Tasman Park in Nieuw Zeeland. Veel toeristen waren er ook niet omdat het vrij ver van de hoofdweg afligt. Na een mooie tussenstop ben ik alsnog doorgereden naar Townsville.

Magnetic Island
De reden om weer in Townsville te stoppen is Magnetic Island 25 minuten voor de kust van de stad. Het eiland is niet heel groot en staat onder andere bekend om zijn mooie stranden. Ik heb een mooie wandeling over het eiland gemaakt. Een deel van de wandeling ging door een gebied waar in de 2e wereldoorlog de verdediging was geïnstalleerd. Er zijn nog diverse gebouwen of overblijfselen ervan terug te vinden. Dit was erg interessant om te zien. Vanaf de heuvel waar de meeste gebouwen stonden was er ook nog een prachtig uitzicht over het eiland. De plaats van de verdedigingswerken was gezien het wijdse uitzicht goed te begrijpen.

Koala's 
Dit eiland staat ook bekend om zijn grote populatie koala's. Tijdens de wandeling tussen de overblijfselen van de 2e wereldoorlog verdediging had ik het geluk om koala’s te spotten. Een paar meter van het wandelpad zat een moeder met een kleintje in de boom. Ze lagen allebei lekker te rusten in de boom. Af en toe klom het kleintje nog wat in de takken en de moeder bewoog ook een beetje af en toe. Het lijken net 2 knuffelbeesten in de boom. Erg bijzonder om deze typisch Australische dieren van zo dichtbij te mogen aanschouwen.

Terug op Whitehaven Beach
Na het bezoek aan Magnetic Island en Townsville ben ik teruggereden naar Airlie Beach. Ik had besloten om nog een keer naar het prachtige Whitehaven Beach te gaan. De 1e keer was de tijd op het strand beperkt, maar tijdens deze tour was er meer tijd op het strand. Ik heb wederom heerlijk genoten van het fijne witte zand en het mooie blauwe water. Ik hoorde nu ook waarom de bomen op het eiland in zo’n slechte staat zijn. Anderhalf jaar geleden is hier namelijk een cycloon geweest. Met enorme golven is vooral de voorste rij bomen hard getroffen. Ook het zand was door de golven weer meegenomen. Het strand hebben ze grotendeels weer hersteld. De verdere natuur zal nog wat tijd nodig hebben om weer te herstellen.

Hill Inlet
Een 2e reden om terug te keren naar het strand is dat deze tour ook naar de Hill Inlet gaat. Deze inham ligt helemaal aan het andere uiteinde van waar de tourtjes het strand bezoeken. Na een korte klim kwamen we aan op het uitzichtpunt. Het uitzicht was echt prachtig. De inham bestaat uit water dat van het land naar de zee stroomt en water dat met de getijden van de zee afkomt. Ook zijn er diverse zandbanken te vinden. Het geheel levert een heel mooi plaatje op. Voorbij de inham kun je ook het 7 kilometer lange strand mooi zien liggen. Ik ben heel blij dat ik terug ben gekomen om dit schitterende uitzicht met eigen ogen te kunnen aanschouwen.

Lange rit op weg naar ...
Na de prachtige dag op het strand was het tijd om een grotere stap terug richting Sydney te rijden. Na een rit van 8 uur was ik in Agnes Water/Town of 1770. Hier heb ik een wandeling bij de kust gemaakt naar een uitkijkpunt en naar het strand. Town of 1770 is wederom een plek die (in 1770) door James Cook is bezocht. 

Mon Repos Turtle Conservation Centre
Aan de kust bij het plaatsje Bundaberg is het Mon Repos Turtle Conservation Center gevestigd. Op het strand komen 3 soorten zeeschildpadden eitjes leggen op dit strand. Het seizoen hiervoor is net geopend. Om 19u in de avond was ik aanwezig voor een sessie waarbij er de kans is om een schildpad te bekijken die eitjes komt leggen. Door loting waren de aanwezige mensen in groepen verdeeld. Ik zat in de 2e groep. Na een introductie was het wachten of er schildpadden zouden komen. Het blijven wilde dieren, dus een garantie is er niet. Om 20.30u was de 1e schildpad al op het strand gesignaleerd. Deze schildpad was alleen te bekijken door mensen uit groep 1, omdat het anders te druk is voor de schildpad. Als er nog 1 zou opduiken dan zou mijn groep aan de beurt zijn. Tijdens het wachten heb ik onder andere een deel van dit verhaal  geschreven. De huidige alinea had ik leeggelaten. De 1e groep kwam om 22u weer terug van het strand. Ik begon wel een beetje ongeduldig te worden. Sommige mensen van de 1e groep leken vooral moe, maar ik hoorde ook termen als awesome, amazing en dat soort blije uitspraken. Nu wilde ik dit bijzondere ritueel al helemaal niet missen. Rond 22.30u was er nog altijd geen 2e schildpad. We hadden de mogelijkheid om met 1 van de rangers mee te gaan om zelf op het strand te spotten naar schildpadden. Een korte wandeling leverde helaas geen schildpadden op. De sporen van de 1e schildpad waren wel duidelijk te zien. Ook liet ze een plek zien waar eitjes in worden geplaatst als ze te dicht hij de kust liggen. Omdat ze dan het risico lopen om met vloed weg te spoelen of opgegeten te worden door bijvoorbeeld vossen, plaatsen ze de eieren op een hogere veilige plek op het strand. Ook vertelde ze dat het bijna eb was en dat schildpadden een voorkeur hebben voor vloed omdat de af te leggen afstand op het strand dan kleiner is. Ik voelde de bui al een beetje hangen dat het een lastige zaak zou worden. Na de wandeling was het inmiddels al 23.30u. Met een klein groepje bleven we wachten met nog een sprankje hoop. Om 0.20u kwam de mededeling dat er helaas geen activiteit op het strand was en ze gingen sluiten. Het was een grote teleurstelling dat ik geen schildpad eitjes heb zien leggen op het strand. Maar helaas was er deze avond geen 2e schildpad te vinden die het tijd vond om haar eitjes op het strand te komen begraven.

Via Brisbane naar Gold Coast
Na de teleurstellende avond ben ik doorgereden naar wat ze Gold Coast noemen. Onderweg heb ik in Brisbane een stop gemaakt bij een uitkijkpunt met mooi uitzicht over de stad. In het laatste deel van de rit waren er diverse pretparken aan de weg gelegen zoals Seaworld en Moviepark. Aan de Gold Coast zelf staan vele grote gebouwen. Dit gedeelte is erg toeristisch en druk vergeleken met de eerder bezochte plaatsen aan de kust.

Lamington National Park
De reden van mijn verblijf in Gold Coast ligt echter 1 uur het binnenland in vanaf hier. Ik heb een mooie wandeling gemaakt in het Lamington National Park. Er waren een aantal erg mooie uitkijkpunten over het jungle landschap van het park tot aan de hoge gebouwen en Gold Coast in de verte. Ook was er een prachtige waterval de Lower Ballunjui Falls. De waterval bestaat uit 2 watervallen. De onderste was waar ik stond, maar hoog boven deze was ook de hogere waterval te zien. Het water komt van enorme hoogte naar beneden kletteren. Het landschap bestond verder uit een mooie dichtbegroeide jungle en diverse rotsen waardoor je in een soort kloof kwam te wandelen. Er staan ook enorme bomen met grote wortels en lianen eraan. Als extraatje heb ik nog een aantal wallabis gespot, een soort kleine versie van de kangoeroe. Het was verder lekker rustig op de wandelpaden. Ik vond het een heerlijke dag lekker in de natuur.

Op naar Melbourne
De komende 3 dagen is het plan om ongeveer 2.000 kilometer af te leggen naar Melbourne. Daar wil ik een dagje in de stad rondkijken en vervolgens de Great Ocean Road rijden. Dat schijnt erg mooi te zijn. Daarna ga ik in 2 dagen rijden terug naar Sydney en vlieg ik naar Alice Springs in de Outback gelegen om daar een paar dagen de omgeving te verkennen.

Tot de volgende keer

Met reizende groet,

Bram