Prachtige eilanden

Moorea 
Het laatste verslag ben ik geëindigd in Moorea. Hier heb ik op redelijke wandel/fietsafstand een aantal strandjes ontdekt waar ik wat tijd heb doorgebracht. Dit waren mooie plekken om te zwemmen en het uitzicht is er ook mooi. Vanaf het water heb je ook mooi zicht op de heuvels in het binnenland van Moorea. De locatie van mijn pension vond ik om te zwemmen niet ideaal, wel was het een mooie plek om de zonsondergang en de periode voordat het donker is te aanschouwen.Elke keer weer een mooi schouwspel van kleuren. Ook was er een erg mooie sterrenhemel te zien op deze plek. Buiten de strandbezoeken heb ik alles een tandje rustiger aan gedaan en ook veel tijd doorgebracht op de veranda van het huisje waar ik verbleef. Al met al een paar relaxte dagen.

Snorkelen
Op mijn laatste dag ben ik nog meegegaan met een snorkeltrip van een halve dag. We begonnen de boottocht in het rustige en zeer heldere water. Vanaf het water is Moorea van zeer grote schoonheid. De 1e (ik gok) 100 meter heb je heerlijk rustig helder water. Dan heb je de golfslag, waar ook mensen aan het surfen waren. Achter de golven is het diepere water te vinden. In het rustige deel konden we snorkelen met kleine haaitjes en pijlstaartroggen. De roggen werden gevoerd en kon je ook aanraken. Ze voelen erg vreemd aan. Na het rustige deel gingen wij over de golven heen naar het diepere deel. Bij een eerste stop konden we direct snorkelen. Ook hier waren er relatief kleine haaien. Erg tof om daar tussen te kunnen snorkelen.
Na deze 1e snorkelervaring gingen we op zoek naar het belangrijkste doel van deze trip, bultruggen. Vrij snel hadden we een bultrug gespot, alleen dat is al erg tof om te zien. We vaarden een stuk voor de bultrug uit en mochten als groep het water in. Na een tijdje kregen we te horen van de kapitein van de boot dat de bultrug van koers was veranderd.                                                                                                                                     Al snel vonden we 2 andere bultruggen. Weer gingen we het water in. Nu kon ik de bultruggen wel duidelijk onder ons zien zwemmen. Ze zijn goed te herkennen omdat ze een aantal witte plekken hebben die erg makkelijk te zien zijn. Op een bepaald moment zag ik ze niet meer. Toen ik boven water opkeek zag ik nog net de staart van de walvis voordat deze weer onder water verdween. Ook de 2e walvis zag ik zo weer onder water verdwijnen. Prachtig om van zo dichtbij te mogen aanschouwen.

Nu dacht ik dat het niet meer beter kon. Maar we gingen nog een keer het water in met wederom 2 bultruggen. We hadden een goede dag qua walvisspotten. Ook deze keer waren de bultruggen duidelijk onder ons te zien. Nu bleven ze wat dichterbij en was het wachten dat ze boven zouden komen om adem te halen. Plotseling zag ik de witte plekken en daarna de volledige bultrug langzaam omhoog komen. Op een meter of 10 voor ons kwam de bultrug boven, echt bijzonder om van zo dichtbij te zien. Boven water hoorde je de walvis flink uitblazen. De 2e bultrug volgde snel hetzelfde pad. Hierna gingen de bultruggen weer verder. Vanaf de boot zagen we nog een staart van een andere bultrug die onderging. Deze snorkeltrip was het absolute hoogtepunt van mijn verblijf op Moorea.

Bora Bora
Na de prachtige afsluiting van Moorea was het tijd om door te reizen naar Bora Bora. Dit eiland staat bekend als een plek van veel huwelijksreizen. Direct bij aankomst op het vliegveld snap je waarom. Bora Bora bestaat uit een hoofdeiland en wat kleinere eilanden eromheen. Ook het vliegveld ligt op zo’n klein eiland. Vanaf het vliegveld kijk je over het helderblauwe water op het heuvelachtige hoofdeiland. Tijdens de tocht naar het hoofdeiland zie je ook de resorts met de huisjes op het water. Ik zou best in zo’n huisje kunnen gaan zitten, maar dan ben ik wel een stuk eerder thuis. Ik verbleef in een appartement op het hoofdeiland.

Rondje om het eiland
Tijdens mijn verblijf aan het hoofdeiland ben ik het eiland volledig rondgefietst. Het eiland is een stuk kleiner dan Moorea  en de ronde om het eiland zal een kilometer of 35 zijn. Het is een mooie tocht met diverse fraaie uitzichten.

Matira Beach
Is het grote publieke strand van het eiland. Hier zat ik een kilometer of 7 vanaf. Het is een mooi zandstrand met heerlijk helder blauw water. Omdat veel mensen op de grote resorts verblijven is het ook erg rustig op het strand. Een heerlijke plek om te verblijven. Er was ook een duikschool waar ik op het strand lag. Ik had graag willen duiken, maar was sinds aankomst in Frans Polynesie behoorlijk verkouden en moest veel hoesten. Ik vermoed dat het vele vliegen in airco omstandigheden de voornaamste oorzaak was van deze verkoudheid. Dat zijn geen prettige omstandigheden om mee te duiken, dus dat is er helaas niet van gekomen. Maar boven water was er gelukkig ook genoeg om van te genieten. 

Heuvels met prachtig uitzicht 
Het eiland heeft 2 toppen die er ver boven uitsteken. Ik had er graag 1 van beklommen. De nacht voordat ik wilde klimmen en de dag erop regende het helaas . De klim is behoorlijk steil en wordt afgeraden met natte omstandigheden. Als alternatief zijn er gelukkig 2 lagere heuvels die makkelijker te beklimmen zijn. Hier heb je niet het 360 graden uitzicht dat je op de hoogste toppen wel hebt, maar je kunt toch een groot deel van het eiland zien. En van boven ziet het er echt prachtig uit. De mooie kleur van het water zie je zo nog duidelijker. Ook de grote resorts met de huisjes op palen zijn mooi te zien. De bergtoppen op het eiland zijn een mooi herkenningspunt . Vanuit elke hoek van het eiland heb je wel zicht op deze toppen. Ik heb ze dus van alle kanten kunnen aanschouwen. Op de dag van vertrek regende het flink, de voorspelling voor de dagen erna was ook slecht. Ik heb dus geluk gehad tijdens mijn verblijf hier. Alleen de 4e volle dag regende het tot de middag, maar kon ik daarna alsnog op pad.

Tijdverschillen
Na 2 weken in Frans Polynesie was het tijd om weer naar Nieuw Zeeland te vliegen. Nu vertrok mijn vlucht op woensdag om 9u en kwam ik op donderdag om 13u aan In Auckland. De vlucht duurde 6uur, maar ik ben de datumgrens weer overgestoken. Qua jetlag is het verschil maar 2 uur, dus dat valt wel mee. En welke dag het is daar ben ik eigenlijk toch niet echt mee bezig. Het tijdverschil met thuis is wel bizar. De ene dag zat ik 12 uur achter op Nederland en nu zit er 10 voor op Nederland. Nu heb ik ook nog ontdekt dat hier volgende week de zomertijd ingaat, dan is het verschil 11 uur. Voor de mensen die het nog kunnen volgen, mijn complimenten. Het schrijven van dit gedeelte voelt een beetje als het verhaal wat cabaretier Peter Heerschop elke keer vertelt bij het ingaan van de zomer of de wintertijd.

Roadtrip Nieuw Zeeland
In Nieuw Zeeland is het weer tijd voor een roadtrip. Ik heb 4 weken lang een auto tot mijn beschikking. Daarmee wil ik zoveel mogelijk zien van het Noorder en het Zuidereiland. 

In de cel
Nee, ik ben niet in de problemen gekomen in Nieuw Zeeland. Toch heb ik in een (voormalige) cel overnacht in Whangarei. Ze hebben het oude cellenblok omgebouwd tot hostel. Ze hebben het wel leuk opgeknapt, maar je ziet vooral aan de deuren duidelijk dat het cellen waren. Een bijzondere plek om te overnachten. In de nacht gaan de deuren niet op slot gelukkig, maar zo heb ik toch eens een nacht in de cel doorgebracht.

Cape Reinga
Na de nacht in de cel ben ik naar het meest Noordelijke punt van Nieuw Zeeland gereisd, Cape Reinga. Hier komen de Pacific Ocean en de Abel Tasman zee samen. Het is een mooie ruige kust waar je ook duidelijk ziet waar de zee en oceaan elkaar ontmoeten. Je ziet duidelijk de stromen tegen elkaar opkomen. Verder is er ook een vuurtoren te zien. Maar vooral de ruige kustlijn vond ik mooi om te zien. Ik heb ook nog een deel over het strand gelopen. Deze mooie ruige plek was een goed begin van mijn reis door Nieuw Zeeland. Ik heb ook meteen de grilligheid van het weer meegemaakt. Het ene moment is het zonnig, dan is het weer bewolkt, dan regent het weer en dan is het weer droog. Het wisselt hier erg snel. De temperatuur is tussen de 15 en 20 graden, dus dat is wel goed te doen.

90 Miles Beach
Is een strand van 90 kilometer lang. Ergens is er een misverstand geweest tussen kilometers en mijlen in de naamgeving van dit strand. Dit strand is ook een weg waar alleen 4x4 voertuigen overheen kunnen rijden. Ik kon met mijn huurauto tot blij het strand komen. Wel een bijzondere weg om te zien. Dit was ook een moment waarop het zonnetje wel lekker scheen, dus dat maakte het nog wat aangenamer.

Kauri reuzenbomen
Een volgende stop was het Waipoua bos. Hier groeien de grootste bomen van Nieuw Zeeland. De grootste boom is de 4e grootste van de wereld. De boom is 50 meter hoog en vooral de omtrek is enorm. Verderop stonden nog een paar van deze reuzenbomen. Nu had ik in de Verenigde Staten al de grootste boom ter wereld gezien, maar het blijft toch indrukwekkend om te zien dat er bomen zijn die zo reusachtig groot kunnen worden. Het kan helaas zo zijn dat deze enorme bomen bedreigd worden door een of andere wortelziekte. Bij een boom op 200 meter afstand van de reuzenboom is deze ziekte ontdekt. Ze moeten nog uitzoeken of de reuzen ook besmet zijn. Het zou echt zonde zijn als deze bomen verloren zouden gaan.

Bay of islands 
Hier ben ik vandaag geweest. Zoals de naam al doet vermoeden ben ik in een baai waar vele mooie (schier)eilanden te zien zijn. Het was ook nog eens een prachtige volledig droge en zonmige dag vandaag met een graadje of 20. Ik heb een heerlijke wandeling gemaakt. Ik heb voor de verandering eens 2 heuvels beklommen met prachtig uitzicht over de baai en de eilanden. Hier zijn diverse mooie stranden te vinden en mooi helder water. Het is anders dan in Polynesie, maar zeker met zomers weer is dit een prachtige bestemming om tijd door te brengen. Ik heb nog even met mijn voeten de temperatuur van het water gevoeld, dat voelt een stuk minder tropisch aan. Al met al weer een heerlijke dag in dit mooie land doorgebracht. Ik ben hier pas een paar dagen, maar als het op deze voet verder kan dan heel graag.

Tot de volgende keer,

Met reizende groet,

Bram